Δυο φιγουρες στεκονται στα βραχια καθως το απογευματινο φως στα Κουφονησια βαφει τις πετρες σ' ενα βαθυ πορτοκαλί...Ηταν η Ζαργανα με τον φιλο της που αλλαζαν κουβεντες μεταξυ τους... Φτανανε μεχρι κατω στις σπηλιες και μετα γινοντουσαν ιδεες κι υστερα γελια και πιο μετα αναμνησεις...
Γι αυτο κι εγω εβγαλα αυτη την φωτογραφια, για να θυμαμαι τα βραχια βαμμενα στο χρωμα του δειλινου, το αγαπημενο μου βαθυ πορτοκαλί... και να θυμαμαι και τα Κουφονησια με την Ζαργανα και τον φιλο της... που μετα εγινε και δικος μου!
No comments:
Post a Comment