Τα βραχια αυτα βλεπουν για χρονια την Ναξο... Τα νερα απο κατω τους, ειναι βαθια και σκουροχρωμα, χειμωνα καλοκαιρι...
Μια μερα που εκανα βολτα με την βαρκα μου, η θαλασσα ειχε αποφασισει να μου κανει ενα μοναδικο δωρο... Να γαληνεψει και να αφησει το υπεροχο φως του ηλιου να φωτισει και να πρασινισει το βυθο της...
Στο βαθος, τα βραχια εμεναν ασαλευτα οπως κι εγω αλλωστε...
No comments:
Post a Comment