Κουφονησια, Γοργονες και Ζαργανες...

Στην παραλια στο Πορι, υπηρχαν στιγμες,

που εβλεπες να βγαινουν απο τα ησυχα νερα,

ξενοφερτες Γοργονες και ντοπιες Ζαργανες...

Μια τετοια ζαργανα ειχε γινει φιλη μου

και συχνα ανεβαινε και στη βαρκα μου...

Εκεινο το απογευμα προτιμησε να παει με τον φιλο της στα βραχια,

πανω απο τις σπηλιες, να βγαλει αναμνηστικες φωτογραφιες...

Ετσι, εμεινα ξαπλωμενος στην υγρη αμμο

και καπνιζα ενα τσιγαρο απογευματινο,

βαζοντας σε μια σειρα τις σκεψεις μου...

Σε μια στιγμη, βλεπω μια Γοργονα να βγαινει

απο τη θαλασσα με τα χερια απλωμενα

και να ανεμιζει ενα κιτρινο παρεο, σαν να ηθελε να πεταξει...

Πεταν οι Γοργονες...

Να ηταν οι Γοργονες να πεταν,

να ημουνα σε βαρκα Καπεταν,

να ηταν οι μπαμιες κρουασαν...